Choć byłam w tym miejscu 7 lat temu, chciałam jeszcze raz tam pojechać.
Nie wiem, dlaczego tak mam ?,ale staram się pamiętać o takich szczególnych miejscach, gdzie jest czas na chwilę zadumy, ciszę, na szacunek dla żołnierzy walczących w II Wojnie Światowej.
To niesamowite miejsce, pełne nadziei, spokoju, ale także smutku.
Kiedy szliśmy w stronę koszar zaczęłam mówić, że kiedyś nas uczono wiersza o Westerplatte, a moje dzieci na to, że teraz czasy się zmieniły.
Ok, zmieniły się, obyśmy tylko nie zmieniali historii.
Choć w szkole podstawowej ten wiersz spędzał mi sen z powiek, do tej pory go pamiętam i pragnę Wam napisać, może komuś da do myślenia.
Pieśń o żołnierzach z Westerplatte
Kiedy się wypełniły dni i przyszło zginąć latem
Prosto do nieba czwórkami szli
Żołnierze z Westerplatte
( A lato było piękne tego roku)
I tak śpiewali:
Ach to nic, że tak bolały rany
Bo jakże słodko teraz iść
Na te niebiańskie polany
(A na ziemi tego roku było tyle wrzosu na bukiety)
W Gdańsku staliśmy tak jak mur
Gwiżdżąc na szwabską armatę
Teraz wznosimy się wśród chmur
żołnierze z Westerplatte
I Ci co dobry mają wzrok
I słuch, słyszeli pono
Jak dudnił w chmurach równy krok
Morskiego Batalionu
I śpiew słyszano taki:
By słoneczny czas wyzyskać
Będziemy grzać się w ciepłe dni
Na rajskich wrzosowiskach
Lecz, gdy wiatr zimny będzie dął
I smutek krążył światem
W środek Warszawy spłyniemy w dół
Żołnierze z Westerplatte
Koszary, kiedyś inaczej wyglądały, teraz pozostały ruiny
Które są udostępnione dla zwiedzających,a nie były
Siedząc tak człowiek widzi ten napis i ma nadzieję, że "nigdy więcej wojny"
Ogromny szacunek dla żołnierzy, którzy bronili Westerplatte, plan obejmował 6 godzin obrony, a bronili się 7 dni, choć przeważająca była ilość żołnierzy niemieckich, to Polacy bronili się dzielnie.
A na koniec zrobiłam kolaż naszego zdjęcia sprzed 7 lat i teraz,
a po poranku pełnym historii i zadumy zabrałam towarzystwo na plażę, bo zrobiła się piękna pogoda.
Tak czasy się zmieniają, ale cieszę się, że młode kobiety, takie jak ty, mają szacunek do ludzi, którzy dali nam wolność i uczą tego szacunku swoje dzieci. To bardzo ważne, one nawet nie zdają sobie sprawy z tego, co im się na twardzielu zapisuje, a będę do tego wracać w przyszłości.
OdpowiedzUsuńStaram się im przekazać wiele ważnych w życiu rzeczy i w przystępny sposób nawiązać do historii
UsuńKiedyś recytowałam ten wiersz na szkolnej akademii :) Kocham naszą polską historię i miejsca z nią związane, tak więc post Twój z przyjemnością obejrzałam :)
OdpowiedzUsuńJa również kocham polską historię, choć niektóre miejsca są bardzo smutne, ale warto je zobaczyć.
Usuń